Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bolesławcu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Bolesławcu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący : SSR Izabela Łukawska

Protokolant : Dagmara Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2014 r. w Bolesławcu

sprawy z powództwa M. G.

przeciwko P. G.

o alimenty

I-  zasądza od pozwanego P. G., na rzecz powoda M. G. alimenty w kwocie po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-ego każdego miesiąca, z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 29 kwietnnia 2014 roku;

II-  dalej idące powództwo oddala;

III-  nie obciąża pozwanego obowiązkiem uiszczenia opłaty od pozwu, od której powód był zwolniony oraz od opłaty za nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności;

IV-  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IIIRC 162/14

UZASADNIENIE

Powód M. G. w pozwie z dnia 29 kwietnia 2014r. skierowanym przeciwko P. G. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie . W uzasadnieniu pozwu powód podał, że mieszka z matką , która pracuje jako s. i zarabia 1600 zł i opłaca wszystkie rachunki zamieszkanie tj. 400 zł za mieszkanie, gaz co 2 miesiące 300 zł, światło oraz ponosi koszty swojego dojazdu do pracy 100 zł miesięcznie. Pozwany wyprowadził się w grudniu 2013r. do swojej konkubiny i mieszka z nią w T. . Pracuje jako k. i zarabia 2500 zł miesięcznie. Powód uczy się w II klasie T. E. w B., nie może podjąć pracy i nie ma żadnych dochodów. Czeka na operację kolana. Obecnie pozwany łoży na jego utrzymanie po 300 zł miesięcznie, ale jest to kwota niewystarczająca na jego utrzymanie.

Pozwany P. G. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 300 zł miesięcznie . Pozwany podniósł, że powód nie wykazał dokumentami ponoszonych przez swoją matkę kosztów utrzymania jak również nie wykazał konieczności przeprowadzania operacji kolana. Pozwany podniósł, że matka powoda oprócz zarobków jako s. w kwocie 1600 zł osiąga dodatkowe dochody oferując przez internet mężczyznom spotkania dla przyjemności, gdzie pieniądze są jedynie dodatkiem (400 zł za godzinę, 1200 zł za noc). W ocenie pozwanego oznacza to, że matka powoda dysponuje środkami wystarczającymi na pokrycie kosztów utrzymania siebie i syna, nawet bez pomocy finansowej pozwanego. Matka powoda na rozprawie rozwodowej przyznała, że profil o nazwie (...) należy do niej. Pozwany od stycznia 2014r. uiszcza na rzecz syna kwoty po 300 zł miesięcznie, częściowo sfinansował powodowi kurs prawa jazdy wpłacając na ten cel kwotę 600 zł. Pozwany zarabia 2.585 zł miesięcznie i ponosi koszty swego utrzymania, spłaty kredytu i koszty dojazdu do pracy. Ponieważ matka powoda wyrzuciła go ze wspólnie wynajmowanego mieszkania, zamieszkał w lokalu , który wynajął mu ojciec jego przyjaciółki (ale nie konkubiny) w T. i z tego tytułu ponosi koszty w kwocie ok. 400 zł miesięcznie. Koszt dojazdu do pracy z B. do wskazanych przez pracodawcę miejsc wykonywania pracy (ok. 1000 km miesięcznie) to kwota 600-700 zł miesięcznie, spłata kredytu - 155 zł miesięcznie , koszty codziennego życia - ubranie , żywność - 800 zł miesięcznie, koszty związane z utrzymaniem samochodu 200-300 zł miesięcznie. Pozwany zarzucił, że powód zachowuje się wobec niego niewłaściwie grożąc mu pobiciem czy pozbawieniem życia. To zachowanie, gdyby nie to, że pozwany chce uczestniczyć w dalszym wychowaniu syna i udzielać mu pomocy finansowej, uzasadniałoby oddalenie powództwa. Powód z chwilą uzyskania pełnoletniości ma możliwość starania się o pracę bez żadnych ograniczeń dotyczących zatrudniania młodocianych.

W wyniku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Powód M. G. w dniu (...) ukończył 18 lat. jest uczniem II klasy t. E.w B.. Uczy się w systemie dziennym. Mieszka wraz z matką B. G. w mieszkaniu komunalnym w B.. Pozwany wyprowadził się z tego mieszkania w grudniu 2013r. Opłaty za mieszkanie wynoszą: czynsz - 420 zł miesięcznie, energia elektryczna - 82 zł miesięcznie, gaz - 179 zł co dwa miesiące latem, a w sezonie grzewczym ok. 300 zł, ponieważ mieszkanie ma ogrzewanie gazowe. Matka powoda pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy jako s. w R. za wynagrodzeniem netto 1826 zł miesięcznie. Na dojazdy do pracy wydaje ok. 100 zł miesięcznie. Miesięczny koszt utrzymania powoda w zakresie wyżywienia , ubrania , wydatków związanych z nauką to ok. 700-800 zł. Obecnie powód ma skierowanie został do szpitala w związku ze skręceniem i naderwaniem części kolana.

(dowód: zeznania świadka B. G. k. 29, zeznania powoda M. G. k. 30, , zaświadczenie ze szkoły k. 28, skierowanie powoda do szpitala k. 27, zaświadczenie o zarobkach B. G. k. 26).

Pozwany G. G. od grudnia 2013r. mieszka w T. w mieszkaniu swojej przyjaciółki, z którą nie pozostaje w konkubinacie, wraz z jej ojcem. Dokłada do rachunków kwotę 300-400 zł miesięcznie. Razem z przyjaciółką na przemian robi zakupy. Pozwany zarabia miesięcznie netto kwotę 2585 zł. Pozwany posiada dwa samochody O. (...) rok produkcji 1998 oraz A. (...) rok produkcji 2002. Pozwany zaciągnął kredyt na montaż instalacji gazowej w samochodzie, który spłaca w ratach po 155 zł miesięcznie, który będzie spłacał do czerwca 2015r.

(dowód: zeznania pozwanego P. G. k. 29, zaświadczenie o zarobkach pozwanego k. 10, faktura na montaż instalacji gazowej k. 11, harmonogram spłat kredytu k . 15).

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 §1 krio rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Na podstawie art. 133§3 krio rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się.

Zgodnie z treścią art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Powód jest osobą uczącą się w t. w systemie dziennym, naukę kontynuuje bez żadnego opóźnienia. Te okoliczności powodują, że nie jest on w stanie utrzymać się samodzielnie, a na jego rodzicach ciąży obowiązek alimentacyjny. Brak jest podstaw do zwolnienia pozwanego z tego obowiązku, ponieważ powód ucząc się w technikum, bez żadnego powtarzania klasy dokłada starań aby w przyszłości uzyskać możliwość samodzielnego utrzymania się. Również nie występuje po stronie pozwanego okoliczność, która zwalniałaby go z obowiązku alimentacyjnego z tego powodu, że świadczenia alimentacyjne połączone są z nadmiernym dla niego uszczerbkiem.

Powód mieszka z matką , której miesięczne wynagrodzenie wynosi netto 1826 zł. Ponoszone przez na koszty utrzymania mieszkania to miesięcznie kwota ok. 600 zł, a zimą 700-800 zł miesięcznie. Są to przeciętne koszty utrzymania mieszkania. Również podana przez matkę powoda kwota miesięcznego utrzymania powoda w zakresie wyżywienia, ubrania i wydatków szkolnych 700-800 zł nie jest kwotą zawyżoną. Sam pozwany w odpowiedzi na pozew wskazał, że koszty utrzymania pozwanego w zakresie wyżywienia i ubrania to kwota ok. 800 zł. Powód jest młodym mężczyzną i na pewno jego potrzeby w zakresie wyżywienia i ubrania nie są niższe niż potrzeby pozwanego. Powoda obciąża również połowa kosztów utrzymania mieszkania, co daje miesięcznie z pozostałymi potrzebami kwotę 1100-1200 zł.

Pozwany zarabia miesięcznie netto kwotę 2585 zł . Mieszka w mieszkaniu swojej przyjaciółki i jak sam zeznał dokłada do kosztów utrzymania mieszkania kwotę 300-400 zł miesięcznie, na zmianę z przyjaciółka robi zakupy. Jeśli przyjąć podaną przez powoda w odpowiedzi na pozew kwotę wydatków na wyżywienie i ubranie to razem z kosztem utrzymania mieszkania miesięcznie jest to kwota ok. 1100-1200 zł miesięcznie. Pozwanemu pozostaje więc jeszcze kwota ok. 1400 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu pozwala to na zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda alimentów w kwocie po 600 zł miesięcznie, które stanowią nieco ponad połowę kosztów jego utrzymania. W ocenie Sądu skoro do łożenia na utrzymanie dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, zobowiązani są oboje rodzice, to udział pozwanego w kosztach utrzymania powoda powinien być nieco wyższy niż udział matki, której wynagrodzenie jest niższe.

W ocenie Sądu bez znaczenia dla niniejszego postępowania są twierdzenia pozwanego, że matka powoda ma dodatkowe dochody, ponieważ umawia się z mężczyznami, za co otrzymuje pieniądze. Po pierwsze nie ma żadnych dowodów na to, że matka powoda osiąga z tego tytułu rzeczywisty dochód, a po drugie od takich dochodów nie może być uzależnione świadczenie alimentacyjne pozwanego na rzecz powoda.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie poczynając od dnia 29 kwietnia 2014r. tj. od dnia wniesienia pozwu uznając, że jest to kwota adekwatna do usprawiedliwionych potrzeb powoda oraz możliwości zarobkowych pozwanego.

Z tych samych względów Sąd oddalił powództwo ponad kwotę 600 zł uznając, że przewyższałaby ona możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego

Na podstawie art. 102 kpc Sąd zwolnił pozwanego od ponoszenia kosztów sądowych.

Na podstawie art. 333§1 pkt 1 kpc Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.