Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 62/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Bolesławcu z 2013-03-19

Sygn. akt I C 62/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2013r.

Sąd Rejonowy w Bolesławcu I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący : SSR Janina Jakubiec

Protokolant : Laura Rynkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2013r. w Bolesławcu

sprawy z powództwa M. Ż.

przeciwko K. G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego K. G. na rzecz powoda M. Ż. kwotę 9575,50 złotych ( dziewięć tysięcy pięćset siedemdziesiąt pięć złotych 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 14 stycznia 2011r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanego K. G. na rzecz powoda M. Ż. kwotę 1517,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1200,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 62/13

UZASADNIENIE

Powód M. Ż. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) z siedzibą w T. wniósł pozew przeciwko K. G., domagając się zapłaty kwoty 9.575,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 14 stycznia 2011 r. tytułem zapłaty części ceny objętej fakturą VAT nr (...) z 30 grudnia 2010 r. za budowę domu jednorodzinnego dla pozwanego.

Uzasadniając żądanie powód wskazał, że strony wiązała umowa o roboty budowlane z dnia 12 kwietnia 2010 r. w której strony określiły wynagrodzenie kosztorysowe na sumę 85.000,00 zł netto, a podstawą wypłaty wynagrodzenia, były wystawione przez wykonawcę (powoda) faktury. Przedmiotowa faktura z uwagi na swoją treść stanowiła jednocześnie wezwanie do zapłaty. Faktura zawierała informację o rodzaju usługi, jej ilości, cenie jednostkowej, wartości oraz o sposobie i terminie zapłaty należności. Po bezskutecznym upływie terminu zapłaty powód skierował na adres pozwanego wezwanie do zapłaty należnej kwoty, które pozostało bezskuteczne. Powód wskazał, że otrzymał pismo pozwanego, datowane na dzień 12 grudnia 2012 r., podpisane przez r. pr. H. Ł., jednakże bez wykazania umocowania poprzez dołączenie pełnomocnictwa, co spowodowało konieczność skierowania niniejszego pozwu. Do pozwu powód dołączył odpis pełnomocnictwa dla radcy prawnego, faktury VAT nr (...) z 30 grudnia 2010 r., ostateczne przypomnienie do zapłaty z dnia 07 grudnia 2012 r. oraz umowy o roboty budowlane z dnia 12 kwietnia 2010 r. /k. 2-11/.

Sąd Rejonowy w Bolesławcu Wydział I Cywilny nakazem zapłaty wydanym
w dniu 10 stycznia 2013 r. w postępowaniu upominawczym uwzględnił roszczenie M. Ż. w całości oraz zasądził koszty postępowania w kwocie 1 292,00 zł, w tym koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1 200,00 zł. /k. 12/.

Pozwany K. G. kierując sprzeciw od nakazu zapłaty stwierdził, iż roszczenie o zapłatę jest niezasadne i przedwczesne. Podniósł, że powództwo zmierza do jednostronnej zmiany istotnych warunków umowy. Wskazał, że umowa o roboty budowlane określała tylko wynagrodzenie netto w kwocie 85.000,00 zł, z czego pozwany zapłacił powodowi 81.000,00 zł. Nadto pozwany wskazał, że roszczenie będące przedmiotem niniejszego postępowania jest przedmiotem postępowania IC 258/11 toczącego się przed tutejszym Sądem, pomiędzy tymi samymi stronami z odwróceniem ról procesowych. W postępowaniu tym, jak wskazał pozwany istnieje możliwość zasądzenia kwot odszkodowania i kar umownych, a w związku z tym także możliwość potrącenia ewentualnych należności. Nadto w postępowaniu IC 258/11 obecny powód miał możliwość zgłoszenia powództwa wzajemnego. W konkluzji pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany przyznał, iż łączyła go z powodem umowa o roboty budowlane z dnia 12 kwietnia 2010 r., jak też nie zanegował wysokości wynagrodzenia wskazanego w umowie. Pozwany zakwestionował natomiast, aby umowa o roboty budowlane przewidywała doliczenie do wskazanej kwoty - 85.000,00 zł także podatku VAT. W ocenie pozwanego wymagałoby to dodatkowej zgody pozwanego w formie pisemnej. Do sprzeciwu pozwany dołączył odpis pełnomocnictwa udzielonego radcy prawnemu/k. 19-21/.

W piśmie uzupełniającym sprzeciw pozwany wskazał, że w dniu 31 stycznia 2013 r. w wyniku wadliwie wykonanych przez powoda prac remontowych, wskutek silnego wiatru doszło do zerwania dachówek z dachu domu pozwanego. Okoliczność ta spowodowała konieczność poniesienia przez pozwanego dodatkowych kosztów związanych z poprawą prac remontowych, a to tym bardziej czyniło roszczenie powoda jako pozbawione podstaw /k. 23/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 12 kwietnia 2010 r. M. Ż., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...) z siedzibą w T. i K. G. zawarli umowę o roboty budowlane. Na mocy umowy K. G. zlecił firmie (...) wybudowanie i oddanie zamawiającemu domu jednorodzinnego w miejscowości (...). Szczegółowy zakres prac objętych umową zawierał projekt techniczny, stanowiący załącznik nr 1 do umowy. Strony ustaliły termin rozpoczęcia realizacji przedmiotu umowy na dzień 13 kwietnia 2010 r., zaś termin zakończenia na dzień 30 listopada 2010 r. (§ 5 umowy). Umowa przewidywała, że za wykonanie prac budowlanych zamawiający zapłaci wykonawcy wynagrodzenie kosztorysowe w wysokości 85.000,00 zł netto. Wypłata wynagrodzenia miała nastąpić w ten sposób, że pierwsza część wynagrodzenia w wysokości 30.000,00 zł miała być płatna w dniu rozpoczęcia robót budowlanych, a pozostałe części miały być płatne w terminie trzech dni od dnia zakończenia danego etapu robót budowlanych. Podstawą wypłaty wynagrodzenia miały być wystawione przez wykonawcę faktury. Dniem zapłaty miał być dzień wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy wykonawcy. Umowa przewidywała również zasady ustalania wynagrodzenia za dodatkowe prace budowlane ( § 6 umowy).

dowód: umowa o roboty budowlane k. 9-11,

W dniu 30 grudnia 2010 r. wykonawca wystawił fakturę VAT za wybudowanie domu jednorodzinnego. Faktura opiewała na kwotę 84.650,00 zł netto. Określona w fakturze kwota, z podatkiem VAT (brutto) wynosiła 90.575,50 zł.

dowód: faktura VAT nr (...) k. 6,

K. G. uregulował wymagalne fakturą należności do kwoty 81.000,00 zł netto, płacąc wykonawcy gotówką kwotę 71.000,00 zł, a przelewem kwotę 10.000,00 zł. Niezapłacona pozostała kwota 9.575,50 zł.

dowód: ostateczne przypomnienie do zapłaty z potwierdzeniem odbioru k. 7-8

W toku niniejszego postępowania pozwany w piśmie z dnia 04 lutego 2013 r. skierowanym do powoda zgłosił wady wykonanych prac budowlanych, związane z nieprawidłowym montażem dachówek, co spowodowało ich zerwanie w wyniku silnego wiatru w dniu 31 stycznia 2013 r.

Zastrzeżenia i wniosek o uzupełniającą opinię zgłosił pozwany jako swoje dodatkowe roszczenie w dniu 19 lutego 2013 r. w sprawie IC 258/11, zatem są one przedmiotem rozstrzygnięcia w tamtym postępowaniu, co przyznał na rozprawie pozwany.

dowód: pisma pozwanego k. 24, 26, pismo powoda k. 25

Sąd zważył co następuje

Bezspornie powód M. Ż. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą Usługi (...) z siedzibą w T. zawarł umowę o roboty budowlane, (art. 647 k.c.). Przedmiotem umowy było wybudowanie domu jednorodzinnego w miejscowości (...), a jako termin wykonania przedmiotu umowy strony ustaliły dzień 30 listopada 2010 r. Umowa przewidywała wynagrodzenie za wykonanie prac budowlanych w kwocie 85.000,00 złotych netto.

W ocenie Sądu bezsporne jest, że do wskazanej w umowie kwoty netto należało doliczyć także podatek VAT, obligatoryjnie doliczany do każdej usługi o roboty budowlane, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011, Nr 177, poz. 1054). Wykonawca w fakturze VAT nr (...) doliczył do należnej zapłaty netto także wskazany podatek. Określona w fakturze VAT kwota była niższa od kwoty określonej umową o 350 zł, a wynikało to z faktu potrącenia tej kwoty przez zamawiającego w ramach nieprzewidzianych należności za materiały budowlane. Okoliczności tej powód nie zakwestionował co spowodowało, że określona w fakturze kwota netto znajdowała podstawę na mocy porozumienia pomiędzy stronami.

W ocenie Sądu całkowicie nietrafiony pozostaje zarzut pozwanego jakoby brak uregulowania należności za roboty budowlane był z jego strony uzasadniony wadliwym wykonaniem przez powoda prac budowlanych i nieusunięciem ich przez wykonawcę. Zauważyć należy, że M. Ż. wystawił fakturę VAT nr (...) w dniu 30 grudnia 2010 r., a więc w miesiąc po upływie terminu wykonania prac budowlanych, określonego w umowie o roboty budowlane. Pozwany już od tej daty mógł złożyć zastrzeżenia co do jakości wykonanych prac budowlanych, żądając przed zapłatą usunięcia dostrzeżonych ewentualnych nieprawidłowości. Tym bardziej, że otrzymał od powoda wezwanie do zapłaty, pismem z dnia 07 grudnia 2012 r. Wpłata do tego czasu przez pozwanego na rachunek powoda kwoty w łącznej wysokości 81.000,00 zł wskazuje, że nie składał on reklamacji kwestionując jakości wykonanych prac. Zważyć należało, że pozwany, podniósł kwestię wadliwości w zakresie wykonanych prac budowlanych dopiero w miesiąc po wniesieniu przez powoda pozwu w niniejszej sprawie, wzywając go do usunięcia dostrzeżonych wad w zakresie wykonanych prac, a polegających na niezgodnym z zasadami sztuki budowlanej ułożeniu dachówek na nieruchomości od czego warunkował zapłatę do pełnej kwoty. Kwestia ta pozostaje przedmiotem rozstrzygnięcia w postępowaniu IC 258/11 i nie mogła być w związku z tym przedmiotem osądu w niniejszej sprawie.

Okoliczność powyższa nie mogła być zatem oceniona na niekorzyść powoda. Jednakże nie uszło uwadze Sądu, że pomimo zgłoszenia powyższej kwestii przez zleceniodawcę - wykonawcy w tak odległym czasie, wykonawca (powód) podjął i tak niezwłoczne starania w celu usunięcia zgłoszonych wad. Pracownicy firmy (...) już w dniu wezwania powoda przez pozwanego do usunięcia wad pojawili się na posesji K. G., zgłaszając gotowość poprawy wykonanych prac. To, że pracownicy firmy (...) prac tych nie wykonali nie może ich obciążać, albowiem pozwany w tym samym dniu oświadczył, że sam takiej naprawy dokona. Okoliczności powyższe Sąd uznał za bezsporne w świetle zebranego materiału dowodowego w tym w szczególności korespondencji pomiędzy stronami.

Powyższe dowodzi zatem, że powód nie naruszył przepisów kodeksu cywilnego, ani też postanowień łączącej strony umowy o roboty budowlane, stąd też nie znajdowała podstaw faktycznych i prawnych odmowa przez pozwanego wypłaty wykazanej w fakturze nr (...) kwoty (pomniejszonej za zgodą stron o 350 zł) wraz z doliczanym obligatoryjnie podatkiem VAT.

Podkreślenia wymaga fakt, że zawarta pomiędzy stronami umowa stanowiła umowę o roboty budowlane, a nie umowę o dzieło, co sugerował na rozprawie w dniu 19 marca 2013 r, pełnomocnik powoda. Zgodnie z treścią art. 647 k.c. przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. Zgodnie z dominującym obecnie w literaturze przedmiotu stanowiskiem wyrażonym w uzasadnieniu uchwały siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 11 stycznia 2002 r. (III CZP 63/01) umowa o roboty budowlane stanowi odrębny typ umowy nazwanej i nie jest podtypem umowy o dzieło, choć historycznie i systemowo z niej się wywodzi. Zgodnie z powołaną uchwałą Sądu Najwyższego w której Sąd podtrzymał także stanowisko wyrażone już uprzednio w orzeczeniu z dnia 25 marca 1998 r., sygn. II CKN 653/97, wskazano, że kryterium rozróżnienia umowy o dzieło i umowy o roboty budowlane jest ocena realizacji inwestycji stosownie do wymogów prawa budowlanego. Natomiast jako drugie kryterium odróżniające Sąd wskazał szczególną postać współdziałania (w przypadku umowy o roboty budowlane) inwestora z wykonawcą w zakresie przygotowania i wykonania przedmiotu świadczenia, przejawiającą się w obowiązkach inwestora w zakresie dostarczenia projektu i przekazania terenu budowy. Powyższa kwestia ma też istotne znaczenie w zakresie regulacji w przedmiocie terminu przedawnienia roszczeń wynikających z rzeczonych umów. Obecnie zgodnie z zaaprobowanym w doktrynie stanowiskiem wyrażonym przez Sąd Najwyższy do umowy o roboty budowlane nie stosuje się wynikającego z umowy o dzieło dwuletniego terminu przedawnienia roszczeń, a więc roszczenia wynikające z umowy o roboty budowlane przedawniają się w ogólnych terminach przedawnienia określonych w art. 118 k.c. Nadto w zakresie relacji pomiędzy umową o dzieło a umową o roboty budowlane istotnym zagadnieniem jest brak uregulowania kwestii wynagrodzenia wykonawcy w przypadku umowy o roboty budowlane.

Przenosząc powyższe rozważania prawne na okoliczności niniejszej sprawy stwierdzić należało, iż strony łączyła umowa o roboty budowlane, a wskazana w umowie kwota zapłaty za wykonane roboty budowlane była dla stron wiążąca.

Sąd nie widział potrzeby dopuszczania dowodu z opinii biegłego z zakresu budownictwa, wykonanej w sprawie IC 258/11, na okoliczność oszacowania wad wykonanych robót budowlanych, bowiem rozliczenia z tytułu wad budowlanych są przedmiotem odrębnego procesu.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd nie dopatrzył się w działaniu powoda nieprawidłowości w zakresie wykonywania postanowień wiążących strony umowy z dnia 12 kwietnia 2010 r., uznając, że ze swojej strony powód wywiązał się z jej warunków wobec pozwanego, stąd też i pozwany był zobowiązany do zapłaty powodowi pełnej kwoty netto wskazanej w umowie (pomniejszonej o 350 zł) wraz z podatkiem VAT.

Wobec powyższego Sąd powództwo uwzględnił w całości.

Rozstrzygnięcie o kosztach znajduje oparcie w przepisach art. 98 k.p.c., statuującym ogólną zasadę, zgodnie z którą strona jest zobowiązana zwrócić stronie przeciwnej koszty postępowania, niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Do takich kosztów niewątpliwie należała poniesiona przez stronę powodową opłata sądowa w kwocie 317,00 zł oraz wynagrodzenie radcy prawnego reprezentującego powoda w kwocie 1.200,00 zł, ustalone na podstawie § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002, Nr 163, poz. 1349).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Doroszewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bolesławcu
Osoba, która wytworzyła informację:  Janina Jakubiec
Data wytworzenia informacji: